| Eserin ilk dizesi | Bestekâr |
| Makam tarifi (Bestekârın kendi el yazması) | Cinuçen Tanrıkorur (Ûdî) (20.02.1938 — 28.06.2000) |
| Medhâl | Alâeddin Yavaşca (Prof. Dr.) (01.03.1926 — ) |
| Medhâl | Hasan Kiriş (Tanbûrî) |
| Peşrev | Ali Ağa (Kemani) (1770 — 06.06.1830) |
| Peşrev | Hüseyin Dede Efendi (Eyyûbî, Dervîş) (? — 1740) |
| Peşrev | Mehmet Bildik (Neyzen) (Konya / İhsaniye, 15.04.1940 — ) |
| Peşrev | Sâlih Dede (Neyzenbaşı, Kaymakam) (1818? — 1888) |
| Peşrev Dârü’l-Elhân Külliyâtı’ndan yazılmıştır. | Zeki Mehmed Ağa (Tanburi, Tanburi Nûmân Ağa-zâde Musâhib-i Şehryârî) (1776 — Xl.1846) |
| Saz Eseri | Ahmet Hatipoğlu (25.09.1933 — 23.08.2015) |
| Saz Semâî | Ahmet Hatipoğlu (25.09.1933 — 23.08.2015) |
| Saz Semâî Dârü’l-Elhân Külliyâtı’ndan yazılmıştır. | Ali Ağa (Kemani) (1770 — 06.06.1830) |
| Saz Semâî (Bestekârın kendi el yazması) | Cinuçen Tanrıkorur (Udi) (20.02.1938 — 28.06.2000) |
| Saz Semâî | Fahri Kopuz (Mehmed, Ûdî) (İstanbul, 1882 — Ankara, 07.01.1968) |
| Saz Semâî | Ferit Sıdal (Tanbûrî) (01.03.1925 — 09.08.2001) |
| Saz Semâî | Hasan Esen (Kemençevi, Sine Kemânî) (01.04.1958 — ) |
| Saz Semâî | Hasan Sevgili (Neyzen) |
| Saz Semâî | Hasan Soysal (Kemânî) (1950 — ) |
| Saz Semâî | İbrahim Vefâ Efendi (Ferâizci-zâde, Kol Ağası) (Bursa, 1871 — Yemen, 1903) |
| Saz Semâî | İsmâil Hakkı Bey (Muallim, Hoca, Ser-Hânende) (1866 — 30.12.1927) |
| Saz Semâî | Leon Hanciyan (Levon) (1857 — 11.07.1947) |
| Saz Semâî | Mutlu Torun (01.02.1942 — ) |
| Saz Semâî | Münir Mazhar Kamsoy (29.12.1891 — 1973) |
| Saz Semâî | Nûri Halil Poyraz (1885 — 08.02.1956) |
| Saz Semâî | Osman Dede (Kutb-î Nâyî, Şeyh) (1642, 1647? — 1729?) |
| Saz Semâî | Zeki Ârif Ataergin (Avukat) (1896 — 04.01.1964) |
| Saz Semâî | Zeki Mehmed Ağa (Tanburi, Tanburi Nûmân Ağa-zâde Musâhib-i Şehryârî) (1776 — Xl.1846) |
| Taksim | Mihran Mavukciyan (Piyanist, Kanûnî, Muallim) (? — 1925?) |
| Ağyar ile dalmış güzelim zevku sefaya | Reşad Bey (Müneccimbaşıoğlu, Kanûnî, Kekeme) (? — 1925?) |
| Akşam olsun şu perdeler insin | Cevdet Çağla (Kemani, Ahmet) (08.05.1900 – 22.02.1988) |
| Beğendim seni efendim geçmem asla ben | İsmail Dede Efendi (Hammâmî-zâde; Hacı, Nâat-hân, Neyzen, Musâhib-i Şehriyârî, Sermüezzin) (09.01.1778 — 29.11.1846) |
| Beğendim seni efendim geçmem asla v2 | İsmail Dede Efendi (Hammâmî-zâde; Hacı, Nâat-hân, Neyzen, Musâhib-i Şehriyârî, Sermüezzin) (09.01.1778 — 29.11.1846) |
| Bekledim günlerce yoksun gelmedin | Kani Karaca (Hâfız) (1930 — 29.05.2004) |
| Beni görme cevre layık | Ali Bey (Denizoğlu, Kemânî, Kıbtî) (? — 1860?) |
| Bir dilbere dil düştü ki mahbubu dilimdir | Şâkir Ağa (Tanburi, Kemani, Hânende, Ser-Müezzin, Musâhib-i Şehryârî, Hacı İzzet Şâkir Ef.) (1779 — 1840) |
| Bir dilbere dil düştü ki mahbubu dilimdir v2 | Şâkir Ağa (Tanburi, Kemani, Hânende, Ser-Müezzin, Musâhib-i Şehryârî, Hacı İzzet Şâkir Ef.) (1779 — 1840) |
| Bir kerre bakmadın dili zarın figanına | Şâkir Ağa (Tanburi, Kemani, Hânende, Ser-Müezzin, Musâhib-i Şehryârî, Hacı İzzet Şâkir Ef.) (1779 — 1840) |
| Bir nigahın kalbimi etti esiri zülfün ah | Cemil Bey (Tanbûrî) (09.05.1871 — 04.08.1916) |
| Boğaziçi Büyükdere tutuldum ben bir esmere | Sâdeddin Kaynak (Hacı, Hâfız) (1895 — 03.02.1961) |
| Dil verdim ol gül gonca izare | Nikogos Ağa (Taşciyan, Hânende, Tanburi) (1836 — 09.09.1885) |
| Dili biçareyi mecruh eden tigi nigahındır | İsmail Dede Efendi (Hammâmî-zâde; Hacı, Nâat-hân, Neyzen, Musâhib-i Şehriyârî, Sermüezzin) (09.01.1778 — 29.11.1846) |
| Ey buti tannaz eyle şuhi dilruba | Hâfız Mehmed Efendi (Balıkçı, Mevlevî) (? — 1875?) |
| Ey mürüvvet madeni kanı kerem | Mustafa İzzet Efendi (Kazasker, Neyzen, Hacı) (1801 — 15.11.1876) |
| Ey mahı (şahı) melek hu kaddi balayı | Şâkir Ağa (Tanburi, Kemani, Hânende, Ser-Müezzin, Musâhib-i Şehryârî, Hacı İzzet Şâkir Ef.) (1779 — 1840) |
| Ey mahı (şahı) melek hu kaddi balayı v2 | Şâkir Ağa (Tanburi, Kemani, Hânende, Ser-Müezzin, Musâhib-i Şehryârî, Hacı İzzet Şâkir Ef.) (1779 — 1840) |
| Figan eder yine bülbül baharı görmüştür | İsmail Dede Efendi (Hammâmî-zâde; Hacı, Nâat-hân, Neyzen, Musâhib-i Şehriyârî, Sermüezzin) (09.01.1778 — 29.11.1846) |
| Geçer dil can ile tenden | Hâfız Mehmed Efendi (Balıkçı, Mevlevî) (? — 1875?) |
| Gel etme sen geç ağyardan vazgeç | Ahmed Ağa (Seyyid, Vardakosta (1728? — 1794) |
| Gel unuttuk sohbeti meyhaneyi | Nikogos Ağa (Taşciyan, Hânende, Tanburi) (1836 — 09.09.1885) |
| Gitti başımdan humanın sayesi | Fehmi Tokay (Yk. Müh. Mehmed) (1889 — 23.06.1959) |
| Gördüm seni ey şuhi şen | Ârif Bey (Hacı, Mehmed) (1831 – 28.06.1885) |
| Görmeyince sabredemem bir saat | Hasan Ağa (Enfî, Burnaz, Tanburi, Ser-Hânende, “Hulûs”) (1670? — 1729) |
| Hayal hayal doluyum | Erdinç Çelikkol |
| Hiç dinlemezsin sohbetim | Nûmân Ağa (Tanbûrî, Musahib-i Şehryâri, Hacı) (1750? — 1834) |
| Hoş yaratmış bari ezel | Nikogos Ağa (Taşciyan, Hânende, Tanburi) (1836 — 09.09.1885) |
| Künci gamda ruzu şeb dil bi huzur | İsmâil Efendi (Dellâl-zâde, Hacı, Hâfız, Ağa) (1797 — 1869) |
| Meyleder bu hüsn ile kim görse ey gülfem | Şâkir Ağa (Tanburi, Kemani, Hânende, Ser-Müezzin, Musâhib-i Şehryârî, Hacı İzzet Şâkir Ef.) (1779 — 1840) |
| Meyleder bu hüsn ile kim görse v2 | Şâkir Ağa (Tanburi, Kemani, Hânende, Ser-Müezzin, Musâhib-i Şehryârî, Hacı İzzet Şâkir Ef.) (1779 — 1840) |
| Nemiz kaldı bizim mülki Arab’da | Sâdeddin Kaynak (Hacı, Hâfız) (1895 — 03.02.1961) |
| Olmadım ben destres manendine | İsmâil Efendi (Dellâl-zâde, Hacı, Hâfız, Ağa) (1797 — 1869) |
| Öyle sermestem ki idrak etmezem dünya nedür (Bestekârın kendi el yazması) | Cinuçen Tanrıkorur (Udi) (20.02.1938 — 28.06.2000) |
| Ruhumda bahar açtı onun bülbülü sendin | Artaki Candan (Kanuni) (1885 — 30.01.1948) |
| Sensiz cihanda aşıka işret reva mıdır | Zekâî Dede Efendi (Eyyûbî, Hoca, Hâfız, Mehmed) (1825 — 24.11.1897) |
| Söyletme beni canım efendim kederim var | Zekâî Dede Efendi (Eyyûbî, Hoca, Hâfız, Mehmed) (1825 — 24.11.1897) |
| Şefkat eden yok dili avareye | Nûmân Ağa (Tanbûrî, Musahib-i Şehryâri, Hacı) (1750? — 1834) |
| Titrer yüreğim ol güli ter bezme gelirken | Mustafa Nûri Efendi (Notacı, Melekset) (1857 — 1937) |
| Yüzünde güllerin mutlu sevinci | Alâeddin Yavaşca (Prof. Dr.) (01.03.1926 — ) |
